"माया त्यो पहिलो नजरमै..."
शीर्षक: "माया त्यो पहिलो नजरमै..."
जिन्दगीको कुनै एक मोडमा, जब मनले शब्दभन्दा बढी मौनतालाई बुझ्न थाल्छ, त्यही बेला म उनीसँग भेटिएँ।
पहिलोपटक देख्दा केही खास महसुस भएन—तर उनको नजरमा एउटा गहिरो शान्ति थियो, जुन मेरो अशान्त मनले तुरुन्तै चिनेको थियो। त्यो एउटा नजरले नै केही भन्न खोजेको जस्तो लाग्यो। कुनै कविता जस्तै लाग्थ्यो हाम्रो पहिलो भेट। न त कुनै पूर्व योजना थियो, न त परिचय। तर त्यो दिनदेखि, हाम्रो प्रत्येक दिन कविता बन्न थाल्यो—सझनाहरूको, कुराहरूको, अनि सँगै बिताएका तिनै स-साना पलहरूको। उनीसँगको हाँसो बेग्लै थियो, उनको साथले समयलाई पनि मिठास दिन्थ्यो। हरेक बिहान, उनको सन्देशबाट सुरु हुन्थ्यो, अनि हरेक रात, उनको स्वरले दिनको अन्त्य हुन्थ्यो।
हाम्रो प्रेम कुनै फिल्मी कथा होइन—तर साँचो थियो, सरल थियो, अनि गहिरो पनि।
हिजोआज शहरको भीडमा पनि उनीसँग भएको पलहरू स्मरण गर्दा एक किसिमको शान्ति मिल्छ। लाग्छ, प्रेम भनेको यही हो—न त सधैं बोल्नुपर्ने, न त सधैं देखिनुपर्ने। बस, महसुस गर्ने कुरा हो। "माया त्यो पहिलो नजरमै थियो—जहाँ शब्दभन्दा अघि, आत्माले आत्मालाई चिनेको थियो।"
यदि तपाईं चाहनुहुन्छ भने म यसलाई लामो कथा बनाइदिन्छु, वा कुनै ब्लगको रूपमा डिजाइन गरिदिन्छु। तपाईं के चाहनुहुन्छ?
शीर्षक: "माया — भावना होइन, अनुभूति हो"माया शब्दले केही वर्णन गर्न सक्दैन, जबसम्म त्यो मनले महसुस गर्दैन। ऊ पहिलोपटक मेरो जीवनमा आएको क्षण नै विशेष थियो। केही नबोली, केही नभनीकन पनि हामीबीच एक किसिमको आत्मीयता थियो। उसको हाँसोमा यस्तो जादु थियो, जसले मेरो दिन उज्यालो बनाउँथ्यो। उसको नजरमा मैले आफ्नो संसार देख्थेँ। न दिनको हिसाब हुन्थ्यो, न समयको; बस, हामी सँगै हुँदा संसार अर्कै लाग्थ्यो।
उसको साथले मलाई माया मात्र होइन, आफूलाई पनि बुझ्न सिकायो। कहिलेकाहीँ त मौनतामा पनि हामीले धेरै कुरा बोल्थ्यौं। हात समाएर हिँड्दा, त्यो पल अनन्त लाग्थ्यो। सम्बन्धमा शब्दहरूभन्दा पनि भरोसाले ठूलो अर्थ राख्दो रहेछ। हामीबीच त्यो भरोसा थियो, जुन आँखाबाट देखिन्थ्यो, मुटुबाट बुझिन्थ्यो।
मायाको परिभाषा फरक–फरक हुन सक्छ, तर मेरो लागि माया भनेको ऊ हो—जसले मेरो जीवनमा रंग भरिदिएको छ। यदि तपाईं यो शैलीमा अर्को कथा चाहनुहुन्छ भने, म खुशीसाथ तयार गरिदिन्छु।
Comments
Post a Comment